Oi Miguel gustanche os homes ou ???

Crisis dos misiles en Cuba

Foi un conflicto que tivo lugar na illa de Cuba nos anos 60. Foi un intento da URSS de meterlle medo aos EEUU. Xunto coa construcción do muro de Berlín foi unha das maiores crises da Guerra Fría, xa que estivo a piques de terminar nunha guerra nuclear.

Ven provocada pola chegada ao poder de Fidel Castro, que implanta un réxime comunista en Cuba. Isto fai que o imperio da URSS conte cun importante aliado moi preto dos EEUU. Isto fai unha certa desconfiaza nos cubanos.

Comeza coa instalación dunhas naves en Cuba que contiñan explosivos militares. Estas son vistas en 1962 polo avión estadounidense U-2. Tras este descubrimento, o presidente Kennedy pon en cuarentena a illa de Cuba, e impóñense severas sancións a illa de Cuba.

Nun 27 de outubro, a defensa cubana detecta un avión estadounidense espiando as instalacións cubanas . Este foi derribado por un misil terra-aire. Este acontecemento aumenta mais a tension entre os 2 contendentes. Pero nese mesmo día, prodúcese un acordo entre os bandos soviéticos e estadounidense. Propóñense acabar coas bases militares de Cuba. Así é como a crise dos misiles en Cuba remata.

Logo disto, créase o famoso teléfono vermello, que conectaba a Casa Blanca co Kremlin, e que foi retratado posteriormente nunha película de Stanley Kubrick chamada " Teléfono rojo, volamos hacia Moscu?"

Este, como ben dixen antes foi un dos enfrontamentos máis importantes da Guerra Fria, xa que puido acabar moi mal. Pero tamén é un gran exemplo do que significou a Guerra Fria, na que houbo moita máis palabra que acción.

Vídeos:



Feito por:

Carlos Fernández Carreira

Pablo Valiña Villar

A Industrialización

A época da industrialización.O xacemento de lignito está asentado nunha cubeta de orixe tectónico e hai constancia de que na Idade de Ferro recolleuse lignito, xunto dun antergo poboado situado en Portorroibo de Abaixo, segundo o demostran os restos atopados nunha foxa rechea con terra de labor: unha machada de ferro e restos de canecos de barro. De ser un pobo eminentemente agrícola e gandeiro, As Pontes sufriu a mudanza industrial cando o xeólogo alemán: Guillermo Schulz, descubriu aló po-lo 1835 o potencial que se agachaba debaixo dun delgado mantelo de terra: o lignito pardo.

Aínda cando o primeiro documento ao respecto data do 1790, na "memoria" presentada a Sociedade de Amigos do País por D. José Cornide Saavedra. Cando se comeza a arrancar, no 1917 o seu consumo dirixiuse unicamente ao Arsenal do Ferrol e abandoandoa po-la carencia dun medio de transporte axeitado, xa que o sistema deas cabalerías quedaba obsoleto, e mais sobretodo ó feito de que o combustible era pobre en calorías.

Chegou o progreso de mans de Suances co asentamento da "Empresa Nacional Calvo Sotelo" no 1942, construíndose unha central térmica de 2 grupos de 16 Mw., inaugurada no 1949, e que substituiría a anterga hidroeléctrica de 30 Kw., no 1949 chegaría a instalación da fábrica de abonos nitroxenados, producindo o denominado Nitramón, cuns compoñentes básicos chegaron a procesarse aquí case integramente e cunha producción que chegou as 100.000 Tm/ano. No 1953 tíñase chegado a unha extracción de 530.000 toneladas, alcanzando algunha vez que outra a unha producción mensual de 37.000 e o seu transporte facíase en vagóns metálicos de 10 Tn., de capacidade, basculantes por entrámbolos dous lados e tirados por locomotoras diesel, da marca Krupp, cun peso de 155 Tn. E 155 C.V. sobor dunha liña de ferrocarril de 1 metro e unha lonxitude de 5,3 km.

Debido o pouco caudal del río Eume (3 m3 segundo) e para refrixerar as máquinas, construíuse a Presa da Ribeira, que almacena 33 millóns de metros cúbicos e que se espalla o longo de 5,5 Km., cunha altura de coroación de 50 metros, tamén se aproveita o potencial da súa auga para mover unha turbina de 6 Kw., foi inaugurado o 25 de agosto do 1963. O maior pulo chega no 1973 coa chegada de Endesa a localidade. Instala unha nova central térmica con 4 grupos de 350 Mw/h. Debido a necesidade de abastecemento desta central chega o desmantelamento da fabrica de abonos e da central de 32 Mw.

Fontes a wikipedia.

Asdo: Simón Lombardero

O MURO DE BERLÍN

Muro de Berlín

Tamén chamado “muro da vergoña” foi un monumento levantado na cidade alemá de Berlin. Edificado para separar as 2 alemañas do momento (A occidental, liderada polos EEUU; e a oriental, liderada pola URSS) e para evitar que os comunistas alemans transpasaran a frontera e se dirixiran o mundo capitalista.

O muro de Berlín foi rematado o 13 de agosto de 1961 e foi derruido o 9 de novembro de 1989. O muro extendíase por 45 kilómetros que dividían a cidade de Berlínen 2 e 115 kilómetros que separaban a parte occidental da oriental en toda a Alemaña.

O muro foi construido a instrancias do partido socialista unificado de Alemaña, e os traballos levaronse a cabo coa supervisión da Volkspolizei (Policía da RDA). A reacción da Alemaña Occidental foi unha serie de protestas levadas a cabo polo alcalde Willy Brandt, que non tiveron ningún efecto na construcción do muro. Pero a pesar das innumerables protestas por parte do bando aliado, o muro terminouse construindo.

O seu custo foi de 16.155.000 marcos da Alemaña Oriental. Ademáis o coste foi de 16.155.000 marcos da Alemania Oriental. Ademáis a frontera estaba protexida por unha valla de tela metálica, cables de alarma, trincheira para evitar o paso de vehículos, unha cerca de alambre de púas, e mais de 300 torres de vixilancia.

O muro de Berlín cobrou moitas vidas xa que foron moitos os que o intentaron superar. Tras moitos anos soportando esa situación, a chegada ao poder de Mijail Gorbachov fai que esta situación cambie. A chegada deste presidente fai que a URSS amaine un pouco na sua loita cos EEUU, e isto, sumado a fortes movementos de protesta fan que a URSS se vaia desentendo pouco a pouco da situación alemán.

Así foi como o goberno alemán autorizou o derrubamento do muro de Berlín, que fixo que moitas familias se rencontraran tras décadas. O derrubamento deste monumento tamén fixo que se volveran a unir as 2 Alemañas, que fixo que este país prosperara econmica, social, política e internacionalme. Aínda que tamén xerou moitas críticas xa que se pensou que Alemaña con ese pasado, non podía prosperar, xa que debía ter presente o que acababa de superar.

Pois o muro de Berlín foi unha das tonterías máis grandes xamáis creadas, xa que so serviu para arruinar un país e causar desgracias aos seus habitantes. Por iso paréceme que o momento da súa destrucción é unha das situación clave da humanidade, xa que nela observamos un gran avance da raza humana.

Imaxes:

Videos:

Colonizacion europea en Africa

A partir do siglo XIX,a maior parte do continente africano incorporouse o fluxo da historia global en so tres xeracions.A ocupacio europea foi extraordinariamente rápida.

Duas circunstancias tecnicas fixeron posible a invasion:
A primeira consecuencia foron as armas, como o fusil de precision e a artilleria de campaña. A segunda causa foi que as potencias mundiais, como Reino Unido,Francia,Belxica,Alemaña,Italia,Portugal e España,quixeron instalarse en Africa.

O repartimento dentro de Africa foi o seguinte:

• Reino Unido queria conquistar os territorios dende O Cairo ata Cidade do Cabo.
  
• Francia queria os territorios entre Senegal e Somalia.


• Belxica ao longo do Congo Belga.


• Alemaña desexaba unir a Camerún con Tanganica.


• Italia queria os territorios de Eritrea,Libia e Somalia.
  
• Portugal desexaba a Angola e Mozambique.


• España conquistou o Sahara,Guibea Ecuatorial e parte de Marrocos.

Autor: Miguel Portela