Oi Miguel gustanche os homes ou ???

Crisis dos misiles en Cuba

Foi un conflicto que tivo lugar na illa de Cuba nos anos 60. Foi un intento da URSS de meterlle medo aos EEUU. Xunto coa construcción do muro de Berlín foi unha das maiores crises da Guerra Fría, xa que estivo a piques de terminar nunha guerra nuclear.

Ven provocada pola chegada ao poder de Fidel Castro, que implanta un réxime comunista en Cuba. Isto fai que o imperio da URSS conte cun importante aliado moi preto dos EEUU. Isto fai unha certa desconfiaza nos cubanos.

Comeza coa instalación dunhas naves en Cuba que contiñan explosivos militares. Estas son vistas en 1962 polo avión estadounidense U-2. Tras este descubrimento, o presidente Kennedy pon en cuarentena a illa de Cuba, e impóñense severas sancións a illa de Cuba.

Nun 27 de outubro, a defensa cubana detecta un avión estadounidense espiando as instalacións cubanas . Este foi derribado por un misil terra-aire. Este acontecemento aumenta mais a tension entre os 2 contendentes. Pero nese mesmo día, prodúcese un acordo entre os bandos soviéticos e estadounidense. Propóñense acabar coas bases militares de Cuba. Así é como a crise dos misiles en Cuba remata.

Logo disto, créase o famoso teléfono vermello, que conectaba a Casa Blanca co Kremlin, e que foi retratado posteriormente nunha película de Stanley Kubrick chamada " Teléfono rojo, volamos hacia Moscu?"

Este, como ben dixen antes foi un dos enfrontamentos máis importantes da Guerra Fria, xa que puido acabar moi mal. Pero tamén é un gran exemplo do que significou a Guerra Fria, na que houbo moita máis palabra que acción.

Vídeos:



Feito por:

Carlos Fernández Carreira

Pablo Valiña Villar

A Industrialización

A época da industrialización.O xacemento de lignito está asentado nunha cubeta de orixe tectónico e hai constancia de que na Idade de Ferro recolleuse lignito, xunto dun antergo poboado situado en Portorroibo de Abaixo, segundo o demostran os restos atopados nunha foxa rechea con terra de labor: unha machada de ferro e restos de canecos de barro. De ser un pobo eminentemente agrícola e gandeiro, As Pontes sufriu a mudanza industrial cando o xeólogo alemán: Guillermo Schulz, descubriu aló po-lo 1835 o potencial que se agachaba debaixo dun delgado mantelo de terra: o lignito pardo.

Aínda cando o primeiro documento ao respecto data do 1790, na "memoria" presentada a Sociedade de Amigos do País por D. José Cornide Saavedra. Cando se comeza a arrancar, no 1917 o seu consumo dirixiuse unicamente ao Arsenal do Ferrol e abandoandoa po-la carencia dun medio de transporte axeitado, xa que o sistema deas cabalerías quedaba obsoleto, e mais sobretodo ó feito de que o combustible era pobre en calorías.

Chegou o progreso de mans de Suances co asentamento da "Empresa Nacional Calvo Sotelo" no 1942, construíndose unha central térmica de 2 grupos de 16 Mw., inaugurada no 1949, e que substituiría a anterga hidroeléctrica de 30 Kw., no 1949 chegaría a instalación da fábrica de abonos nitroxenados, producindo o denominado Nitramón, cuns compoñentes básicos chegaron a procesarse aquí case integramente e cunha producción que chegou as 100.000 Tm/ano. No 1953 tíñase chegado a unha extracción de 530.000 toneladas, alcanzando algunha vez que outra a unha producción mensual de 37.000 e o seu transporte facíase en vagóns metálicos de 10 Tn., de capacidade, basculantes por entrámbolos dous lados e tirados por locomotoras diesel, da marca Krupp, cun peso de 155 Tn. E 155 C.V. sobor dunha liña de ferrocarril de 1 metro e unha lonxitude de 5,3 km.

Debido o pouco caudal del río Eume (3 m3 segundo) e para refrixerar as máquinas, construíuse a Presa da Ribeira, que almacena 33 millóns de metros cúbicos e que se espalla o longo de 5,5 Km., cunha altura de coroación de 50 metros, tamén se aproveita o potencial da súa auga para mover unha turbina de 6 Kw., foi inaugurado o 25 de agosto do 1963. O maior pulo chega no 1973 coa chegada de Endesa a localidade. Instala unha nova central térmica con 4 grupos de 350 Mw/h. Debido a necesidade de abastecemento desta central chega o desmantelamento da fabrica de abonos e da central de 32 Mw.

Fontes a wikipedia.

Asdo: Simón Lombardero

O MURO DE BERLÍN

Muro de Berlín

Tamén chamado “muro da vergoña” foi un monumento levantado na cidade alemá de Berlin. Edificado para separar as 2 alemañas do momento (A occidental, liderada polos EEUU; e a oriental, liderada pola URSS) e para evitar que os comunistas alemans transpasaran a frontera e se dirixiran o mundo capitalista.

O muro de Berlín foi rematado o 13 de agosto de 1961 e foi derruido o 9 de novembro de 1989. O muro extendíase por 45 kilómetros que dividían a cidade de Berlínen 2 e 115 kilómetros que separaban a parte occidental da oriental en toda a Alemaña.

O muro foi construido a instrancias do partido socialista unificado de Alemaña, e os traballos levaronse a cabo coa supervisión da Volkspolizei (Policía da RDA). A reacción da Alemaña Occidental foi unha serie de protestas levadas a cabo polo alcalde Willy Brandt, que non tiveron ningún efecto na construcción do muro. Pero a pesar das innumerables protestas por parte do bando aliado, o muro terminouse construindo.

O seu custo foi de 16.155.000 marcos da Alemaña Oriental. Ademáis o coste foi de 16.155.000 marcos da Alemania Oriental. Ademáis a frontera estaba protexida por unha valla de tela metálica, cables de alarma, trincheira para evitar o paso de vehículos, unha cerca de alambre de púas, e mais de 300 torres de vixilancia.

O muro de Berlín cobrou moitas vidas xa que foron moitos os que o intentaron superar. Tras moitos anos soportando esa situación, a chegada ao poder de Mijail Gorbachov fai que esta situación cambie. A chegada deste presidente fai que a URSS amaine un pouco na sua loita cos EEUU, e isto, sumado a fortes movementos de protesta fan que a URSS se vaia desentendo pouco a pouco da situación alemán.

Así foi como o goberno alemán autorizou o derrubamento do muro de Berlín, que fixo que moitas familias se rencontraran tras décadas. O derrubamento deste monumento tamén fixo que se volveran a unir as 2 Alemañas, que fixo que este país prosperara econmica, social, política e internacionalme. Aínda que tamén xerou moitas críticas xa que se pensou que Alemaña con ese pasado, non podía prosperar, xa que debía ter presente o que acababa de superar.

Pois o muro de Berlín foi unha das tonterías máis grandes xamáis creadas, xa que so serviu para arruinar un país e causar desgracias aos seus habitantes. Por iso paréceme que o momento da súa destrucción é unha das situación clave da humanidade, xa que nela observamos un gran avance da raza humana.

Imaxes:

Videos:

Colonizacion europea en Africa

A partir do siglo XIX,a maior parte do continente africano incorporouse o fluxo da historia global en so tres xeracions.A ocupacio europea foi extraordinariamente rápida.

Duas circunstancias tecnicas fixeron posible a invasion:
A primeira consecuencia foron as armas, como o fusil de precision e a artilleria de campaña. A segunda causa foi que as potencias mundiais, como Reino Unido,Francia,Belxica,Alemaña,Italia,Portugal e España,quixeron instalarse en Africa.

O repartimento dentro de Africa foi o seguinte:

• Reino Unido queria conquistar os territorios dende O Cairo ata Cidade do Cabo.
  
• Francia queria os territorios entre Senegal e Somalia.


• Belxica ao longo do Congo Belga.


• Alemaña desexaba unir a Camerún con Tanganica.


• Italia queria os territorios de Eritrea,Libia e Somalia.
  
• Portugal desexaba a Angola e Mozambique.


• España conquistou o Sahara,Guibea Ecuatorial e parte de Marrocos.

Autor: Miguel Portela

O Cubismo

O cubismo foi un movemento artístico desenvolvido entre 1907 e 1914. O 1907 pódese tomar como ano de referencia para falar do Cubismo. Neste ano prodúcese o encontro entre Braque e Picasso. Os críticos contemporáneos, foron unánimes á hora de proclamar a Picasso como líder do movemento, pero as primeiras obras cubistas foron pintadas por Braque.

"As señoritas de Avignon", de 1907, considérase a primeira obra cubista da historia.

A partir de aquí, Picasso rompe con toda a tradición anterior, e instaura un estilo propio e persoal, que se verá reflexado en obras como ´´O guernica``.

O cubismo é un arte que non intenta representar a realidade. É un arte que busca un punto de vista persoal, pois a realidade xa estivo fielmente representada en estilos anteriores.

Desaparición de sombra e luz: Esto ven dado pola descomposición do volume.

Cor : A cor non aporta indicacións suplementarias. Polo xeral aplicábase por pequenos toques. Esto chamábase Cor Passepartout, apto para todos os obxectos, pero que non consiste en dar a verdadeira cor de ningún deles.

Xeometrismo : As formas xeométricas invaden as composicións. As formas observadas na natureza son traducidas en cilindros, conos, esferas e cubos... A retina capta as formas, e a mente do pintor as simplifica. Cézanne xa reduciu as súas composicións ás formas xeométricas, por iso exercerá tanta influenza no Cubismo.

Os pintores cubistas utilizan esta experiencia distorsionando e superpoñendo paisaxes.
Non se trata de reflictir a realidade mesma, se non a idea de realidade que posee o artista.

-Bibliografia:

Libro de CCSS de 4º de ESO , editorial ANAYA
Páxina oficial do cubismo en Wikipedia
Editorial Larousse

Autores:

Simón Lombardero
Carlos Fernández Carreira

Pablo Valiña Villar

Miguel Portela Gonzalez

A LIBERDADE GUIANDO AO POBO

Liberdade guiando ao pobo é un cadro pintado por Eugène Delacroix pintado en 1830 e conservado no Museo do Louvre de Parides.
emprendín un tema moderno, unha barricada, e si non loitei pola patria, polo menos pintarei para ela.

O lenzo representa unha escena do 28 de xullo de 1830 na que o pobo de Parides levantou barricadas. O rei Carlos X de Francia suprimira o parlamento por decreto e tiña a intención de restrinxir a liberdade de prensa.

Os disturbios iniciais convertéronse nun levantamiento que desembocou nunha revolución seguida por cidadáns enojados de todas as clases sociais. Non existiu un único cabecilla, por iso Delacroix representa á Liberdade como guía que conduce ao pobo. Tampouco está representada dunha forma abstracta,senón que é unha figura alegóric moi sensual e real.

O espectador só ten dúas posibilidades, o unirse á masa, ou o ser arrasado por ela . O pobo é a unión de clases: represéntase ao burgués co seu chapeu de copa e empuñando o fusil, á beira un ferido que pide clemencia a Francia. Ao fondo aparecen ondas e fumes da batalla que dilúen un barrio francés bastante realista. Aos pés da Liberdade un moribundo míraa fijamente.

O tema da obra é a insurrección burguesa que tivo lugar os días 27, 28 e 29 de xullo de 1830. É unha das revolucións burguesas, e máis concretamente a que puxo fin ao terror branco tralos dezaseis anos de restaurada a monarquía borbónica, encarnada por Carlos X, que foi expulsado do trono e substituído por Luís Felipe de Orleans, o chamado Rei burgués, co que se consumou o acceso ao poder da burguesía liberal, aínda que non se instaurou a república. Delacroix estivo ao lado dos revolucionarios, é máis, el mesmo representouse no cadro como o home que leva o chapeu de copa negro e que se atopa entre os combatentes e en primeira fila.

A revolta iniciouse o 27 de xullo como protesta contra unha serie de ordenanzas que restrinxían liberdades cidadás. Nesa noite novas republicanos puxéronse á fronte da insurrección e xa de día eleváronse barricadas (de feito ao cadro coñéceselle tamén como A Barricada). O día 29 os revolucionarios eran donos da cidade. A revolta pasou as fronteiras de Francia e deu lugar a levantamientos similares, de loita contra os monarcas reaccionarios ou de liberación nacional (como os belgas sublevados contra os holandeses), en varios países europeos.

Segundo G. C. Argan atopámosnos/atopámonos ante o primeiro cadro político da pintura moderna, pois na súa opinión a historia contemporánea é a loita política pola liberdade. Liberdade que, segundo leste mesmo autor, estaba ligada indisolublemente naquela época ao concepto de Patria. Por iso é polo que a figura central da muller, que é alegoría da liberdade, o sexa tamén da nación. Habemos de recordar que a loita pola liberdade e pola nación (o nacionalismo) é unha constante nos románticos. O mesmo autor trata idéntico tema noutras obras como A matanza de Quíos e Grecia sobre as ruínas de Missolonghi, cadro este último no que a nación aparece igualmente representada por unha muller -neste caso co peito sen descubrir totalmente- e que ademais reflicte un episodio da loita do pobo grego pola súa liberación do yugo turco, no que pereceu –colaborando co bando grego- o gran poema romántico Lord Byron.

Sobre o cadro Hai unha estrutura en forma de pirámide cos mortos pola liberdade na base e a liberdade na cima sostendo na man dereita a bandeira tricolor e na man esquerda un rifle. O lixeiro pincel de Delacroix e a forza luminosa das súas cores exaltan a vitalidade dos seus cadros. Para aumentar a tensión e o movemento engadiu contrastes complementarios xunto á oposición dos claroscuros. A cor para Delacroix non só tiña un valor de representación, senón sobre todo un significado emocional propio, co que o pintor intentaba plasmar sobre o lenzo o sentimento e a disposición de ánimo das persoas.

Utilízanse cores pálidas con pinceladas soltas destacando o azul, o vermello e o branco da bandeira.

Simón Lombardero

fontes: a wikipedia e google

A triple entente e a triple alianza.

A paz armada (1891-1914) é un periodo, que como indica o seu nome parece de paz, pero nada mais aló, os paises de Europa alíanse en 2 grupos: a triple entente e a triple alianza.

A triple entente é a union de varios países ante os sistemas bismarckianos do Chanciller Bismarck: Francia, Rusia e Reino Unido. Os países que primeiros paises que se aliaron foron Francia e Rusia. Reino unido, vendo como se deterioraba un pouco tralo auxe da revolución industrial,e que non podía competir contra o poder económico e social do 2º Reich; decide aliarse a Francia e a Rusia para deter a Alemaña.


A outra alianza era a triple alianza, como o seu nome indica. Esta alianza favorecia os sistemas Bismarckianos. Así , vemos como Alemaña se alia co Imperio Austro-húngaro e con Italia. Os países desta formacion tiñan diferentes obxectivos: mentres que Alemaña buscaba aislar a Francia socialmente e economicamente, Italia buscaba acceder a un rango superior. Este tratado foi reafirmado varias veces, pero Italia via que a súa posicion era cada vez máis incómoda.

Estas alianzas desembocan na primeira guerra mundial, que comeza en 1914 e remata en 1918, dando lugar a unha das masacres máis grandes que se recordan en Europa.




















Fontes:
es.wikipedia.org/.../Guerra_de_la_Triple_Alianza

es.wikipedia.org/wiki/Triple_Alianza

www.historiasiglo20.org/GLOS/triplealianza.htmç

gl.wikipedia.org/wiki/Triple_Entente

www.historiasiglo20.org/GLOS/tripleentente.htm

Asnd.

Carlos Fernández Carreira

Diego Díaz Portela

Pablo Valiña Villar

Miguel Portela Gonzalez

TRADE UNIONS

As "Trade Unions" son os primeiros sindicatos en inglaterra.Os sindicatos son as partes do movemento obreiro que non teñen como obxetivo a presentacion politica senon a presentacion laboral.

A historia do movemento obreiro comenzou coa revolucion industrial e a democracia,cando a esclavitude empezou a ser abolida legalmente.

Durante mais de 1 siglo a accion colectiva dos traballadores foi considerada generalizadamente coma un crime.Foi en inglaterra donde aparecen os primeiros movementos obreiros como o Ludismo conducido por Ned Ludd.

Nos anos 1830 aparecen as primeiras organizacions obreiras agrupando os traballadores segun o seu oficio.En inglaterra tomaron o nome de "Trade Unions"(literalmente unions de oficios).

En Francia,o sindicalismo aparece tamen nos anos 1830 coas primeiras crisis economicas.Foron as obreiras francesas as primeiras en organizarse contra as condicions de explotacion.

Fontes:

Libro de CCSS de 4º da ESO, editorial ANAYA.

Wikipedia

Autores:

Miguel Portela

Pablo Valiña Villar

Simón Lombardero Engroba

Movemento obreiro e causas polas que loitaba.

O movemento obreiro orixinouse no 1811.

Traballaban nunhas pésimas condicións como as seguintes:

-Xornadas laborais esgotadoras (cerca das 16 horas diarias)

-traballos infantis(os nenos traballaban. En ocasións debían meterse por lugares moi pequenos como minas ...)

-salarios insuficientes.

-despidos libres (non tiñan nin vacacións, nin seguridade social, despedianos cando lles daba a gana).

-Non podían formar sindicatos nos que poder mellorar as suas condicións.


Como puidemos ver naquela época os traballadores vivían explotados e en pésimas condicións. Ante isto comezaron movementos de carácter reivindicativo como o socialismo (formulado por Max e Engeles) e o anarquismo (liderado por Proudhon, Bakunin e Krapotkin ). Estes movementos presentaban varias solucions:

-política

-económica

-social

Baseado na igualdade e na sociedade presentan unha opcion o capitalismo.

Fontes:

- Libro de CCSS de 4º da ESO da editorial ANAYA.

Autores:

-Pablo Valiña Villar
-Carlos Fernández Carreira

O Socialismo

O socialismo é un conxunto de teorías socio-económicas, ideoloxías e políticas que presentan a abolición das desigualdades económicas, sociais e políticas entre as clases sociais e a intervención do Estado en materia económica.

O socialismo naceu como reacción ao capitalismo na primeira metade do século XIX xurdido do liberalismo económico e político, baseado na propiedade privada dos medios de produción, na explotación do proletariado e que determinaba que o Estado non debía intervir en cuestións sociais e económicas, o que se traducía na práctica no dominio do débil polo forte. Foi en Gran Bretaña, o país máis industrializado de Europa onde máis forza tivo o pensamento socialista ao principio, Robert Owen foi un dos primeiros teóricos do socialismo. En Francia Louis Blanc foi outros dos teóricos socialistas da primeira época. Pero o máis importante dos pensadores socialistas do XIX apareceu en Alemaña foi Karl Marx, as súas obras constituíron a base do soporte teórico da ideoloxía socialista e a el débeselle a teoria de que a riqueza debe quedar nas mans do obreiro que a produce e que unha revolución obreira levaría a unha sociedade xusta e libre.

podedes atopar uns videos nos seguintes enlaces que volo esplica detalladamente:

- http://www.youtube.com/watch?v=abQE9sm8QiE en castelán parte 1

- http://www.youtube.com/watch?v=LHuFBUIlMzk&feature=related en castelán parte 2

- http://www.youtube.com/watch?v=m0wZh5goBbI&feature=related en castelán parte 3

- http://www.youtube.com/watch?v=xazNIxZIt-w&feature=related en castelan parte 4

parte da información pertence o noso libro e a wikipedia.

Simón Lombardero

Pablo Valiña Villar

Miguel Portela Gonzalez

Karl Marx, impulsador do socialismo

Karl Marx foi un economista e un comunista alemán que naceu en Tréveris o 5 de Maio do 1818 e morreu en Londres o 14 de Maio de 1883. É pai do socialismo e entre os seus libros máis destacados figuran Manifiesto del partido comunista y El capital.

É o terceiro fillo dunha familia xudea. O seu pai era avogado en Treverés. Tamén era conselleiro de xusticia, pero polas suas crenzas tivo que deixar o cargo.A sua nai Henrietta Pressburg.

Karl Marx estivo un periodo en cidades como París e Bruselas onde reafirmou as súas crenzas e as puxo de manifesto. Nesta última cidade funda a liga dos comunistas na que él é lider.

Cando chega a Londres empeza a escribir a sua obra principal El capital que sae en varios tomos. O primeiro leva un traballo consigo de 18 anos.

Marx, xunto con Engels é un dos fundadores da primeira internacional, que en poucas palabras é unha agrupacion de sindicatos de diversos países, con diversas crenzas, tanto anarquistas como socialistas.

Logo trala derrota da comuna en París, que significou un duro golpe para a internacional, Marx retírase da vida política e morre.

A vida de Karl Marx destacou sobre todo pola creación do socialismo que se explicara noutro artigo deste blog.

Fontes:

es.wikipedia.org/wiki/Karl_Marx

Asinado por:

Carlos Fernández Carreira

A PRIMEIRA INTERNACIONAL OBREIRA

A Asociación Internacional de Traballadores, mái coñecida historicamente como Primeira Internacional, foi a primeira organización internacional dos traballadores.Fundase no 1864 en Londres e disolvese no 1876.Esta internacional obreira remata polo enfrontamento de Marxistas e Anarquistas que veremos a continuación :

Marxistas: Eran partidarios de partidos politicos obreiros e teñe un obxetivo que e mellorar a sua situacion dende o poder. Este poder intentano conseguir presentandose as eleccions e alcanzar o poder dende aí.

anarquistas:Eran partidos dun sindicalismo revolucionario que poromove a folga xeral para favorecer a revolución.

Por este motivos que acabamos de nombrar a primeira internacional fracasou.No 1899 fundase a segunda internacional obreira(asociación dos partidos socialistas que se fundaron nos diferentes paises)

Os 1ª partidos obreiros e sindicatos - xurden as recomendacions de marx, de que os obreiros podian participar na politica.

-SDP(fundouse no 1875, e un partido social demócrata alemá)

-PSOE(1888 socialista obreiro español fundado por Pablo Iglesias`o meu tocallo´)

-Partido Laboralistas de Inglaterra.(1906 que aparece a partir das trade unions )

http://es.wikipedia.org/wiki/Mija%C3%ADl_Bakunin

autor: Pablo Valiña villar

º

A revolución industrial foi unha gran renovacion da sociedade que se viña dando nos últimos tempos. Esta apareceu grazas a outras revolucións que contribuiron a que esta ultima xurdira. Esas dúas revolucións foron a demográfica e a agraria. Estas fixeron que houbera un exedente de alimentos, que provocou que os nacementos aumentaran e as mortes diminuiran. Todo isto provocou que os campesiños emigraran ás cidades en busca de traballo xa que no campo xa había moita xente. As persoas que emigran ás cidades desempeñan aló 2 traballos: ou imbisten nas novas empresas que xurden nesta época ou van traballar a estas. Así, neste ambiente de crecemento xurden 2 sociedades: a burguesía e o proletariado. A burguesía era a que posuía as empresas e fábricas e o proletariado era o que traballaba nelas. Neste texto profundizaremos máis no proletariado.

O PROLETARIADO

Se construísemos unha pirámide estamental da sociedade que xurdiu a partir da revolucion industrial, veríamos que esta estaría formada por 2 estamentos: a burguesía e o proletariado. O proletariado sería a clase mais baixa, a pobre, a desgraciada... O proletariado traballaba nas fábricas da burguesía nunhas malas condicións e nun ambiente de immundicia. Á burguesía non lle conviña que estes traballasen con grandes soldos e con vacacións .... pois así non lles saía rentable invertir nas empresas. O proletariado quería cambiar esta situación, pero tampouco quería arriesgarse a quedar sen emprego. Pero tamén é certo que non podía seguir traballando así.

Por iso foi aparecendo o movemento obreiro que intentou cambiar esa situación desfavorable. Con este movemento, fóronse creando mutuas e sindicatos co que podían protexer o benestar dos traballadores e das súas familias.
Tamén se pretendeu acabar coa propiedade privada, que era a causante da división social entre a burguesía e o proletariado. Para poder acabar con iso era necesario facer unha revolución coa que, se implantaria unha dictadura transitoria na que poderían decidir o futuro da propiedade privada.

O proletariado é unha grupo que tiña que traballar nunhas malas condicións para poder alimentar ás suas familias. Pero gracias ao movemento obreiro isto cambiaria para ben.

Fontes: Libro 4º da eso de CCSS.

Asnd. Carlos Fdez e Diego Díaz